cursussen
Een kwart eeuw stonehenge
Al 25 jaar volg ik elk jaar hetzelfde pad.
Elk jaar vertel ik mijzelf: "Dit jaar ga ik niet".
Maar met het naderen van de zomersolstice (zonnewende)
voel ik de aantrekkingskracht van de Henge.
En daar ga ik weer per camper,
met een auto, trien of al liftend te voet,
Al 25 jaar kan ik het niet laten.

Stonehenge Solstice viering van 1956
Elk jaar, keer op keer roept iets ons samen in
onze tempel, in onze kerk.
Al duizenden jaren aanhoren menige zielen deze roep
en voelen ze de aantrekkingskracht.
Mensen uit alle hoeken van de wereld komen
samen op de zomersolstice. Wat het ook kost
van moeite of centjes, het gevoel te moeten gaan
is sterker dan mijzelf.



Jhon Pendragon 1984

Over de jaren is er veel verandert.
Over het recht om de Henge te
bezoeken. Begin de jaren zeventig
en tachtig voelden vele
heksengroeperingen zich er thuis. Stonehenge was en is nog steeds een
heidense tempel.
Verschillende tijden
van het jaar kwamen we in onze
tempel om samen te vieren en
rituelen te beoefenen. Wij vierden
er geboortes, huwelijken, en sabbats.

Maar de zomersolstice was altijd het hoogtepunt.
De periode dat de verloren stam van alle hoeken uit de wereld weer verenigt wordt.
E
ind jaren 70 begin '80 groeide de bijeenkomst uit
tot een festival.
Heel de maand juni kwamen tot 30 000 mensen samen
in het veld
tegenover de Henge.
Het was de grootste vrije mensen bijeenkomst
uit de gschiedenis.


Tris Love Lock mijn engelse heksenmoeder

Een vrije bijeenkomst zonder
dat er een organisatie er zichzelf mee verrijkten. Groepen die zich geroepen voelden zoals Gong , Hawkind en vele anderen zorgden voor muzikaal entertainment.
travelers
boden er voedsel en drank aan, artiesten toonden steeds hun beste acts.
Er was gratis voedsel voor de hongerigen
en de dorstigen werden gelaafd.
Het was een samenwerking
van mensen zoals vele schakels in een ketting. Gedurende één maand
waren wij één, één groep mensen in één veld.

In
1985 echter kwam
het volledige beheer van Stonehenge
in de handen van het Notional trust. Onmiddellijk werd er een omheining rond de stenen geplaatst en alle heidense praktijken in de cirkel werden verboden.

Mijn bus Betsi in 1985 op weg naar de henge

De geldmachine kwam in actie.
Er kwameen souvenirwinkel en een tunnel
onder de straat naar de henge werd aangelegd.
Iedereen die de henge wou
zien moest vanaf toen inkomgelden betalen.

In 1986 kreeg stonehenge zijn
welverdiende plaats als wereld erfgoed.
De zonnewende bijeenkomst werd aanschouwt
als schadelijk voor de stenen.
De mensen werden de toegang tot
hun tempel geweigerd.
Met bruut geweld werden wij heidenen tegengehouden
en verboden om onze tempel te betreden
(baenfaeld 1985) Om dan voor
meerdere dagen berooft te worden van onze vrijheid.



Toegang wordt geweigert



Een donkere periode voor het volk,
voor de mensheid. Maar een gevoel dat
komt van uit het ziel kan je niet stopen.

Zo probeerde we opnieuw in 1986 in 1987 en in 1888 maar dan te voet. Tegen het machtsvertoon van de politie was er echter niets aan te vangen, en opnieuw werden wij keer op keer berooft van onze vrijheid.
Van een afstand konden wij alleen met
pijn in ons hart en ziel toekijken hoe de geldmachine keer op keer won en de mensheid onderdrukt werd.

In de lente van 1989 was er uiteindelijk een doorbrak. Menige levelers hadden zich verenigt op een dag dat wij er niet verwacht werden. De poort was weer open. Eindelijk besefte de geldmachine dat deze machtsvertoon tegen eigen volk
niet langer getolereerd werd.
In 2000 zomersolstic werd de henge
terug onze tempel. En met zoals wij hier vreugde beleefden en feest
vierde duizenden jaren geleden zo staan wij hier terug.



Onze broeder vincent die verwelkomt wordt

Elk jaar keer op keer als een antwoord
op dat wat ons samenroept.
Nu, in 2008 na 25 sta ik hier met
mijn Belgische heksen broer en zusters
en met zij die mij zijn voorgegaan.
Ik word nog steeds euforis.
Een ongelofelijk gelukzalig gevoel
vult mijn chakras als ik de cirkel betreed.

Daar die dag op die plaats dat geen plaats is, voel ik me één
met de wereld, met de mensen
rond mij, en met al de duizenden
zielen die mij zijn voorgegaan.
Over en door de eeuwen heenIk dank hen die zijn blijven
proberen om onze tempel terug te winnen. En hoop dat ik jullie, mijn broeders en zusters daar te
ontmoeten. Om samen met onze voorouders te dansen en te feesten. Blessed Be



Dit jaar (2007)beleefde ik er de magische ervaring om te mogen
dansen met orbs. Ik kon ze duidelijk tussen mijn handen voelen.
Terwijl ik met ze danste en speelde, dansten ook zij met mij.
Merk de aanwezigheid van de vele verschillende orbs.